Taman Negara en Perhentian eiland
Blijf op de hoogte en volg Diane
02 Oktober 2012 | Maleisië, Pulau Perhentian Besar
Dag 13 tm 17
Donderdag vertrokken met de bus naar Taman Negara. We verlieten de koude en natte Cameron Highlands en dat vonden we ook niet zo heel erg. Na een busrit van 3 uur kwamen we aan bij de rivier en daar hebben we alles geregeld zoals de excursies en het vervoer naar de Perhentians. En heel officieel krijg je een soort van vergunning om het nationale park Taman Negara in te mogen. Het is echt wat je je bij een jungle/regenwoud voorstelt. Een hele lange rivier die erdoorheen stroomt en daar omheen bomen, bomen en nog eens bomen. Het is wel fraai en mooi om te zien. Maar na twee weken hebben we ook wel heel veel bomen ,bomen en bomen gezien dus het is fijn dat we hierna naar de bountyeilanden gaan!!
Vervolgens de rivier op en na 2 ½ uur varen en een houten kont van het bankje kwamen we aan bij een klein dorpje. Daar werden we opgehaald door iemand van het hotel en reden we naar Travellers home. Dachten een kamer met eigen badkamer te hebben maar dat bleek niet zo te zijn dus even een upgrade gedaan naar een chalet met eigen badkamer. Bij het hotel zat het diner inbegrepen en dan eet je tegelijkertijd met alle gasten aan een lange tafel. Het valt ons op hoeveel Duitsers en Fransen er zijn en hoe weinig Nederlanders. Niet dat dat moet hoor maar dat was bij andere vakanties wel zo. De volgende dag de beroemde canopywalk gedaan. Helaas was er pas een boom omgevallen dus de walk was ernstig ingekort dus dat viel een beetje tegen. Hadden ze ook niet verteld. Gelukkig hadden we in Borneo al een leuke gedaan! Daarna weer een klim van een uur naar de hoogste top van de berg voor het mooie uitzicht. Even wat foto’s gemaakt en weer naar beneden. De lunch genuttigd bij een drijvend restaurant op de rivier. Omdat we ’s-middags nog een soort van raften in een houten boot op de rivier hadden, zijn we niet meer terug gegaan naar het hotel maar hebben we een stukje in de buurt gewandeld totdat het tijd was om de stroomversnellingen te trotseren. Hahaha nou het stelde niet zo heel veel voor behalve dat je zeik en zeiknat werd maar daar hadden ze ons al voor gewaarschuwd. Na dat verschrikkelijke avontuur hebben we lekker gerelaxed en een boek gelezen. We zijn allebei nog steeds erg blij met onze Ereader. Honderden boeken bij je en dat alles weegt maar 200 gram…fantastisch. S’avonds waren we maar met zn vieren in het hotel dus dat was makkelijk met eten. De volgende ochtend vertrokken we al om 08.00 uur met een bus richting de speedboot in Kuala Besut die ons naar het eiland Perhentian zou brengen. Wat een lange reis om daar te komen zeg. Uiteindelijk zaten we dus pas om 17.00 uur in de speedboot en we moesten echt opschieten want de zee werd te wild en anders konden we niet meer weg. Na een half uur hotsenklotsen over de zee kwamen de Perhentian eilanden in zicht. Je hebt de kleine genaamd Kecil en de grote genaamd Besar en wij zitten op Besar. Gelukkig hadden we in Nl ruim van tevoren ons hutje op het strand geboekt want alles zit goed vol. Dus nu zitten we heerlijk op onze veranda met uitzicht op de helderblauwe zee te lezen en bij te komen van de reis. Als we uit ons hutje lopen,moeten we 10 stappen zetten over het parelwitte strand en dan liggen we in de zee. Dit is echt relaxed. We gaan de aankomende 4 dagen dus ook helemaal niks doen behalve zonnen, luieren, lezen, snorkelen, muziek luisteren, eten, fruitshakes drinken en verder niks. Na twee weken cultuur en natuur hebben we dit wel even verdiend. Heerlijk !!!!
Dag 1 van het luieren heerlijk rustig doorgebracht. Goed geslapen op onze boxspring en als je wakker werd dan hoorde je de geluiden van de zee….top!
Kan over vandaag ook niet zoveel vertellen behalve dat het heerlijk weer was, het steeds rond de 33 graden is, wij vanaf ons hutje de zee in lopen en dan al gelijk kunnen snorkelen omdat er en groot koraal ligt, wij dan weer teruglopen en op onze veranda een drankje doen en wij vervolgens weer in onze stoelen neerploffen om in de zon een paar bladzijdes in ons boek te lezen. En dat herhaalt zich dan gedurende de dag. Komt misschien erg saai over maar wel heerlijk ontspannend en relaxed. Op het eiland zelf is er ook niks te doen want achter ons complex ligt alweer de jungle. Denk maar aan expeditie Robinson. Een stuk strand waar ze dan hier een complex hebben gebouwd en daarachter dus de jungle. Vanavond hebben we bij Tunabay gegeten. Dat is een complex met restaurant wat iets verder ligt en waar je over het strand naartoe kan lopen. Erg erg goed eten en een leuke ambiance. Morgenochtend gaan we een snorkeltrip doen en dan word je naar 3 plekken gebracht waar ontzettend veel mooie vissen zwemmen. Bij die snorkelplekken heb je van die heerlijke strandjes waar je dan even moet uitrusten haha. En ik gok dat we ’s-middags maar weer gaan luieren dan!! We blijven hier tot en met woensdagmiddag en gaan dan weer met de boot terug naar Kuala Besut en dan rijden we door naar Kota Baru waar we de overnachting hebben. Donderdag vliegen we naar het eiland Penang en gaan daar maar weer eens wat cultuur opsnuiven en op de scooter een rondje eiland doen. Maar zover is het nog niet. Eerst hier nog even verder genieten!!!!
Dinsdag 02 oktober
Ik kreeg vandaag meerdere berichten van bekenden dat een hele lieve en goede collega van bureau Zoetermeer is overleden. Lidy had pas een kleine maand geleden te horen gekregen dat zij longkanker had zonder uitzaaiingen. De afgelopen weken toen ik hier zat, heb ik veel met haar gewhatsappt. 1 van haar laatste appjes was dat wij in het voorjaar van 2013 als zij beter was zouden gaan varen en dat wij na onze vakantie een bakkie thee zouden doen. En nu is ze er al niet meer. Ongeloof !!! Hoe snel is dat gegaan.?? Kaar en ik zijn er stil en verdrietig van. Wij vinden het moeilijk om dit verslag te plaatsen maar doen het wel. Lidy vond onze verslagen en foto’s namelijk ook leuk om te lezen. En zo blijkt maar weer dat je dankbaar moet zijn voor wat je hebt en moet genieten van wat je hebt. Rust zacht lieve Lidy
Donderdag vertrokken met de bus naar Taman Negara. We verlieten de koude en natte Cameron Highlands en dat vonden we ook niet zo heel erg. Na een busrit van 3 uur kwamen we aan bij de rivier en daar hebben we alles geregeld zoals de excursies en het vervoer naar de Perhentians. En heel officieel krijg je een soort van vergunning om het nationale park Taman Negara in te mogen. Het is echt wat je je bij een jungle/regenwoud voorstelt. Een hele lange rivier die erdoorheen stroomt en daar omheen bomen, bomen en nog eens bomen. Het is wel fraai en mooi om te zien. Maar na twee weken hebben we ook wel heel veel bomen ,bomen en bomen gezien dus het is fijn dat we hierna naar de bountyeilanden gaan!!
Vervolgens de rivier op en na 2 ½ uur varen en een houten kont van het bankje kwamen we aan bij een klein dorpje. Daar werden we opgehaald door iemand van het hotel en reden we naar Travellers home. Dachten een kamer met eigen badkamer te hebben maar dat bleek niet zo te zijn dus even een upgrade gedaan naar een chalet met eigen badkamer. Bij het hotel zat het diner inbegrepen en dan eet je tegelijkertijd met alle gasten aan een lange tafel. Het valt ons op hoeveel Duitsers en Fransen er zijn en hoe weinig Nederlanders. Niet dat dat moet hoor maar dat was bij andere vakanties wel zo. De volgende dag de beroemde canopywalk gedaan. Helaas was er pas een boom omgevallen dus de walk was ernstig ingekort dus dat viel een beetje tegen. Hadden ze ook niet verteld. Gelukkig hadden we in Borneo al een leuke gedaan! Daarna weer een klim van een uur naar de hoogste top van de berg voor het mooie uitzicht. Even wat foto’s gemaakt en weer naar beneden. De lunch genuttigd bij een drijvend restaurant op de rivier. Omdat we ’s-middags nog een soort van raften in een houten boot op de rivier hadden, zijn we niet meer terug gegaan naar het hotel maar hebben we een stukje in de buurt gewandeld totdat het tijd was om de stroomversnellingen te trotseren. Hahaha nou het stelde niet zo heel veel voor behalve dat je zeik en zeiknat werd maar daar hadden ze ons al voor gewaarschuwd. Na dat verschrikkelijke avontuur hebben we lekker gerelaxed en een boek gelezen. We zijn allebei nog steeds erg blij met onze Ereader. Honderden boeken bij je en dat alles weegt maar 200 gram…fantastisch. S’avonds waren we maar met zn vieren in het hotel dus dat was makkelijk met eten. De volgende ochtend vertrokken we al om 08.00 uur met een bus richting de speedboot in Kuala Besut die ons naar het eiland Perhentian zou brengen. Wat een lange reis om daar te komen zeg. Uiteindelijk zaten we dus pas om 17.00 uur in de speedboot en we moesten echt opschieten want de zee werd te wild en anders konden we niet meer weg. Na een half uur hotsenklotsen over de zee kwamen de Perhentian eilanden in zicht. Je hebt de kleine genaamd Kecil en de grote genaamd Besar en wij zitten op Besar. Gelukkig hadden we in Nl ruim van tevoren ons hutje op het strand geboekt want alles zit goed vol. Dus nu zitten we heerlijk op onze veranda met uitzicht op de helderblauwe zee te lezen en bij te komen van de reis. Als we uit ons hutje lopen,moeten we 10 stappen zetten over het parelwitte strand en dan liggen we in de zee. Dit is echt relaxed. We gaan de aankomende 4 dagen dus ook helemaal niks doen behalve zonnen, luieren, lezen, snorkelen, muziek luisteren, eten, fruitshakes drinken en verder niks. Na twee weken cultuur en natuur hebben we dit wel even verdiend. Heerlijk !!!!
Dag 1 van het luieren heerlijk rustig doorgebracht. Goed geslapen op onze boxspring en als je wakker werd dan hoorde je de geluiden van de zee….top!
Kan over vandaag ook niet zoveel vertellen behalve dat het heerlijk weer was, het steeds rond de 33 graden is, wij vanaf ons hutje de zee in lopen en dan al gelijk kunnen snorkelen omdat er en groot koraal ligt, wij dan weer teruglopen en op onze veranda een drankje doen en wij vervolgens weer in onze stoelen neerploffen om in de zon een paar bladzijdes in ons boek te lezen. En dat herhaalt zich dan gedurende de dag. Komt misschien erg saai over maar wel heerlijk ontspannend en relaxed. Op het eiland zelf is er ook niks te doen want achter ons complex ligt alweer de jungle. Denk maar aan expeditie Robinson. Een stuk strand waar ze dan hier een complex hebben gebouwd en daarachter dus de jungle. Vanavond hebben we bij Tunabay gegeten. Dat is een complex met restaurant wat iets verder ligt en waar je over het strand naartoe kan lopen. Erg erg goed eten en een leuke ambiance. Morgenochtend gaan we een snorkeltrip doen en dan word je naar 3 plekken gebracht waar ontzettend veel mooie vissen zwemmen. Bij die snorkelplekken heb je van die heerlijke strandjes waar je dan even moet uitrusten haha. En ik gok dat we ’s-middags maar weer gaan luieren dan!! We blijven hier tot en met woensdagmiddag en gaan dan weer met de boot terug naar Kuala Besut en dan rijden we door naar Kota Baru waar we de overnachting hebben. Donderdag vliegen we naar het eiland Penang en gaan daar maar weer eens wat cultuur opsnuiven en op de scooter een rondje eiland doen. Maar zover is het nog niet. Eerst hier nog even verder genieten!!!!
Dinsdag 02 oktober
Ik kreeg vandaag meerdere berichten van bekenden dat een hele lieve en goede collega van bureau Zoetermeer is overleden. Lidy had pas een kleine maand geleden te horen gekregen dat zij longkanker had zonder uitzaaiingen. De afgelopen weken toen ik hier zat, heb ik veel met haar gewhatsappt. 1 van haar laatste appjes was dat wij in het voorjaar van 2013 als zij beter was zouden gaan varen en dat wij na onze vakantie een bakkie thee zouden doen. En nu is ze er al niet meer. Ongeloof !!! Hoe snel is dat gegaan.?? Kaar en ik zijn er stil en verdrietig van. Wij vinden het moeilijk om dit verslag te plaatsen maar doen het wel. Lidy vond onze verslagen en foto’s namelijk ook leuk om te lezen. En zo blijkt maar weer dat je dankbaar moet zijn voor wat je hebt en moet genieten van wat je hebt. Rust zacht lieve Lidy
-
02 Oktober 2012 - 11:29
Mama Ina:
Wat genieten jullie weer!Ben jaloers, volgen de keer gaan wij mee!Erg van je collega;sterkte.Wij vinden de verslagen erg mooi:of je een boek leest.Liefs van ons -
02 Oktober 2012 - 11:58
Wil:
Mooi verhaal weer ...maar wel met een heel triest einde.Altijd een grote schok wanneer een goede bekende zo plotseling overlijdt. Wij wensen jullie heel veel sterkte en probeer te blijven genieten, knuffel van ons! -
02 Oktober 2012 - 12:14
Maschja:
Lieverds,
soms heb je even geen woorden......... XX -
02 Oktober 2012 - 13:24
Liesje:
Prachtig om te lezen! Fijn dat jullie zo genieten... Gecondoleerd met het verlies lidy en heel veel sterkte. Xxx -
04 Oktober 2012 - 22:45
Rinus:
Hoi Kaar en Diaan, wat prachtige omgeving, wat een uitzicht en wat een strand......en dan het weer hier, helemaal eh nou je weet wel!
Vorige week was is met Karin K in Eindhoven en toen we de dag erna bij onze auto kwamen, lag er Indië van haar een dikke tak, grote deuk, het waaide verschrikkelijk, maar dat is lastig voor te stellen als je op een strand zit met als enig geluid. . . . .de zee!
Geniet er maar van, ik geniet van jullie foto's en verslagen.
Groet en x -
04 Oktober 2012 - 22:45
Rinus:
Hoi Kaar en Diaan, wat prachtige omgeving, wat een uitzicht en wat een strand......en dan het weer hier, helemaal eh nou je weet wel!
Vorige week was is met Karin K in Eindhoven en toen we de dag erna bij onze auto kwamen, lag er Indië van haar een dikke tak, grote deuk, het waaide verschrikkelijk, maar dat is lastig voor te stellen als je op een strand zit met als enig geluid. . . . .de zee!
Geniet er maar van, ik geniet van jullie foto's en verslagen.
Groet en x -
05 Oktober 2012 - 13:54
Daisy :
In dat zelfde restaurantje hebben wij ook gezeten! (in TN) heb dezelfde foto ;)
Ben nu al benieuwd naar het volgende verhaal....en de foto's van de rest van de vakantie :D
-
08 Oktober 2012 - 13:35
Peter:
Hallo Karin en Diana.
Ik ben jaloers op jullie. Mijn herinneringen komen weer naar boven. Het is een prachtig land.
Geniet er nog even van.
Gr. Peter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
