Inmiddels 5 dagen onderweg in het mooie NZ

Dag 1, 2 en 3
Gelukkig dit keer zonder gezeur vertrokken uit Nl en na een comfortabele vlucht met Singapore airlines ( echt een aanrader ) kwamen we midden in de nacht Singapore tijd aan. Tijdsverschil blijft apart als je biologische klok zegt dat het 21.00u is en ze serveren een ontbijt in het vliegtuig!! We hadden een transit hotel voor 6 uurtjes geboekt dus een paar uur geslapen en fris gedoucht om vervolgens een gratis stadstoer te doen en een paar dingen van Singapore gezien. Wat een giga stad is dat zeg! Daarna hadden nog een paar uurtjes over dus bij een van de foodcourts een lekkere bak nasi met kip gegeten. Om 20u vlogen we door naar Christchurch. Tot 2 uur voor landing was het een prima vlucht. Het ontbijt werd geserveerd ( mn klok zei dat het 03.00u was pfff ) en toen kwam de turbulentie. Zo heftig hebben wij t nog nooit gehad. We hadden thee in ons kopje alleen zonder 1 slok te kunnen nemen, was ons kopje leeg en lag het overal! Na een half uur was het over en waren we eindelijk in NZ. Vanuit het vliegtuig hadden we al een stukje van de prachtige natuur kunnen zien. Het zonnetje scheen dus een prima begin om Christchurch te gaan verkennen.
Met al het tijdsverschil en de stopover hebben we er precies 48 uur over gedaan! Gelukkig blijven we 6 weken en we moeten er wat voor over hebben toch!
Met de shuttleservice naar het hotel en gelijk de koffer achtergelaten en hop de stad in want morgenochtend zijn we hier alweer weg!

Op 22 februari 2011, dus bijna 9 jaar geleden, was er een zware aardbeving in en om Christchurch. Hoewel de aardbeving minder krachtig was dan de aardbeving van 2010 vielen er 185 doden en was de schade veel groter dan in september 2010. Zeker 800 historische gebouwen werden verwoest. De kathedraal van Christchurch is bij de beving deels ingestort. Binnenkort gaan ze pas beginnen met restaureren en dat gaat zeker 10 jaar duren.
De zon scheen uitbundig en de temperatuur was heerlijk. Al lopend in een korte tijd een aantal highlights gezien. Maar op een gegeven moment wilden onze benen echt niet meer en waren we , zoals een collega dat altijd zegt, helemaal naar de gedver! In een park zijn we even in de zon gaan liggen. We waren alleen even vergeten dat de ozonlaag in NZ erg dun is dus we zijn nu al verbrand. Dat is een goed leermoment geweest voor de aankomende weken en de zonnebrand heeft al een plekje in de rugzak gekregen. Net zoals alle spullen tegen de sandflies en voor erna als we gebeten zijn. Die kleine beestjes zijn venijnig en de bulten veroorzaken mega jeuk dus even voor 50 euro!!! spullen gehaald. We weten ook gelijk dat de drogisterij hier erg duur is wat ook werd beaamd door de verkoper. Maar dat is het hopelijk allemaal waard want als je eenmaal van die grote schijven op je lijf hebt die mega jeuken dan ben je minder blij. Die beestjes zitten op beide eilanden en vooral de westkust van het Zuidereiland. Dit is denk ik het enige "nadeel" van NZ maar dat moeten we gaan ervaren.
We wilden uiteten gaan maar waren zo enorm moe dat we even snel een heerlijke Pad Thai hebben gehaald bij de Thai en op bed hebben gegeten. Nog even de foto's en het verslag bijgewerkt en toen gingen de luiken om 20.30u echt dicht.



Dag 4
Na een relatief korte nacht ( lang leve de pittige jetlag waar we nog wel even last van gaan hebben denk ik) vroeg eruit en langs de PaknSave om een ontbijtje te halen. PaknSave is 1 van de 3 bekendste supermarkten en de goedkoopste haha en dat is prima want NZ is best een prijzig land. Benzine is wel zo'n 30 cent goedkoper...heel fijn!
Na het ontbijt met een Uber naar de camperverhuur om ons huisje/vervoer voor de aankomende 6 weken op te halen. Een redelijk bekend campertje want we hadden een soortgelijke in Australië alhoewel deze indeling anders is qua keukentje en uit je bed stappen..
Het is vandaag 20-02-2020 dus een mooie datum om ons avontuur nu echt te gaan beginnen! Gelijk doorgereden naar een bakkertje waar ze uiteraard heerlijk vers brood hadden en over de koeken, taartjes, cakejes en hartige hapjes maar te zwijgen. Dat kunnen ze hier wel in NZ. Vervolgens onze voorraadkast en koelkast gevuld en toen echt op pad. We wilden de Summit road rijden want die had spectaculaire uitzichten en halverwege had je een leuke lunchstop bij het restaurant Sign of the Kiwi. Ik heb veel via Googlemaps gedaan alleen dan zie je niet echt hoe steil en hoeveel bochten er in een weg zitten. Ons campertje moest al aardig zn best doen om omhoog te komen. Maar we werden beloond met prachtige uitzichten van hele mooie landschappen. Daarna de Summit road opgereden en na een aantal kms ineens een bordje....weg afgesloten! Okeeee handig ook. Waarom zet je dat niet aan het begin van de weg dan? Dus wij weer terug. Heerlijk om met een camper op een smalle weg te keren pfff. Zelfde weg weer terug naar beneden en dan via de "strandweg" naar dat restaurant. Linksom of rechtsom...we komen er wel! Heerlijk geluncht en vanaf hier kon je de Summit road weer oppakken om vervolgens naar de camping in Akaroa te rijden. Een paar km op weg en ja hoor...weg afgesloten. Hoe dan? Die wegbeheerder mogen ze wat ons betreft gelijk ontslaan. Er zat niks anders op om terug te rijden naar dat restaurant en vanaf daar de normale route te nemen. Als je dacht dat dat dan allemaal vlakke wegen waren...nee dus. En haardspeldbochten kennen ze hier ook. Het was sowieso wel even goed opletten want links rijden is nog geen automatisme en zeker niet als je een weg over moet steken of een rotonde moet nemen. En af en toe gaan de ruitenwissers aan terwijl richting aangeven de bedoeling was. Alles zit nu gespiegeld in het campertje. Tegen de tijd dat we terug moeten, hebben we dat wel door! Onderweg steeds gestopt om van het uitzicht te genieten en foto's te maken. Dit is nog maar het begin en er gaat nog zoveel moois komen!!
We waren op tijd op de camping in Akaroa en hadden de laatste powered site. Het laagseizoen gaat langzaam beginnen maar dat is niet te merken dus.
De camper inrichten kwam later wel en eerst maar even naar de haven gelopen.
Akaroa is een historisch plaatsje met een Frans tintje, gelegen op de kop van het schitterende schiereiland Banks Peninsula. Hier aan de Akaroa haven vestigden zich in 1838 namelijk de eerste Franse kolonisten die ook wel iets zagen in Nieuw-Zeeland. Maar dit nieuwe land werd net voor hun neus weggekaapt door de Britten.
Je ziet nog steeds in Akaroa zowel Franse als Engelse invloeden. Zo zijn er veel historische gebouwen in Franse stijl, Engelse cottages en straatnamen als Rue Lavaud, Rue Balguerie en Rue Jolie en is er een oude Franse begraafplaats, L'Aube Hill. Voor de rest is het een gezellig klein plaatsje met leuke restaurantjes en koffietentjes.
Even snel een 3 sterren maaltijd gemaakt...soep met een broodje kaas haha...prima! Daarna werd het tijd om de tassen uit te pakken en de kastjes in te ruimen. Het paste allemaal gelukkig net. Bed opgemaakt en die laten we lekker 6 weken zo opgemaakt liggen want het is geen doen om iedere dag alles op te ruimen, in te klappen enz. En als het gaat regenen, is het een heerlijke hangplek. 2 dagen in NZ en nog geen regendruppel en sandflies gezien dus dat gaat goed. Morgen op de terugweg ook weer een mooie route rijden maar ja...dat doe je hier altijd volgens mij want de natuur is hier echt super mooi!

Dag 5 Akaroa - Timaru
Zooo heerlijk uitgeslapen tot 03.45 uur haha. Eerst allebei naar de wc rond 02.30 uur en dat is niet even naar je badkamer lopen. Dat is best even een kleine operatie en wennen hoe je alles het makkelijkst kan doen zonder over elkaar te struikelen en de halve camping wakker te maken!
Dus vanochtend op tijd vertrokken ( scheelde weer een wachtrij bij de douche ) en dat is dan het eerste en ook gelijk het laatste voordeel van de jetlag.
We wilden nog steeds die mooie Summit road gaan rijden want die is erg lang dus kijken of die hier niet afgesloten is. En dan onderweg een aantal stops maken bij o.a Okains Bay. Wat een weg zeg. Enorme vette uitzichten en elke keer maar weer stoppen omdat je weer een mooie foto kan maken...echt prachtig hier.!
We rijden gemiddeld denk ik 35 km per uur en de bochten zijn niet te tellen en de % van sommige wegen durf ik niet te schatten.
Bij Okains bay kwamen we een Nederlands stel tegen en hij adviseerde ons een pad te lopen waar bijna niemand komt en waar je naar 2 baaitjes loopt en bij de laatste zou een zeehond op het strand liggen. En denk maar niet dat er hier 1 wandeling vlak is haha. Maar we hebben de zeehond gevonden en Kaar heeft een nieuw fototoestel gekocht met een mega zoomfunctie dus dat werkte prima! Daarna op weg naar de volgende camping in Timaru. Dat is misschien qua kms niet zo ver maar met het tempo wat we rijden doe je er wel een paar uur over. Natuurlijk onderweg meerdere keren gestopt om van het uitzicht te genieten en in een klein dorpje een heerlijke pie gegeten. Was de 1e maar zeker niet de laatste...goed te kanen haha. De weg daarna was relatief saai en konden we 100 km per uur rijden. Even bij Caroline Bay gekeken maar dat was een klein strandje met wel mooi blauw met een soort van Norfolk line erachter...hoe zonde is dat zeg.
Vanavond een grote pan macaroni gemaakt want dat scheelt weer koken voor de aankomende week.
Morgen gaan we op weg naar Mount Cook en rijden we langs de mooie meren lake Tekapo en lake Pukaki. Er is veel regen voorspeld dus we wachten het maar af. Tot nu toe prima weer gehad en vandaag was het in de middag zelfs 30 graden...heerlijk.