Genoten van al het moois in Botswana

Dag 20 en dag 21 Gweta lodge/ overnachten zoutpannen
Een dag zonder bijzondere dingen behalve dat het 46 graden was!!! Echt te warm om ook maar iets te doen dus hebben we in de lobby "gehangen" en waren we blij met een normaal bed en normale douche. Helaas was het in de kamer ook te warm dus de fan op standje 4 maar ondanks dat helaas slecht geslapen! De volgende dag gingen we naar de zoutpannen van Makgadikgadi en daar zouden we ook overnachten. In de ochtend de hitte getrotseerd en even bij het zwembadje weer een klein kleurtje opgedaan. Om half 4 kwam onze gids ons halen. De koelbox werd gevuld met drankjes die wij graag wilden drinken. Hij gaf al aan dat het een rit van anderhalf uur was naar de zoutpannen. Uhhh oke! We zitten daar toch maar een paar km vanaf? Ja maar we moeten over de savanne want via het asfalt kom je er niet. Dus dat was een fiks ritje door het zand en alle takken ontwijkend daar je in een open safari jeep zit. De savanne is mooi van kleur en je ziet daar die typische afrikaanse bomen. Aangekomen op de zoutpannen weet je niet wat je ziet. Precies....helemaal niks. Alleen maar witte ondergrond. De gids wilde een paar foto's maken van ons bij zonsondergang en dan mochten wij richting het "kamp" lopen. Echt doodstil was het en je hoorde alleen het knisperen van het zout onder je schoenen. De mannen hadden een kampje gemaakt. De kok had zn vuurtje al aan met twee kookpotten erop en er stond een tafel gedekt. Tevens wees hij in de verte 2 kleine hutjes aan....onze wc's! Mmm oke we waren wel benieuwd. Nou dat was uiteraard een gat in de grond met daarboven een wcpot. Tsja...als je moet dan moet je! En daarna wilde hij ons onze 1000sterrenkamer laten zien. Ergens een paar 100 meter verderop lagen 2 speciale canvaszakken met daarin een matras en een deken en een dekbedje. Het kan best koud zijn 's-nachts vanwege de wind! Daar gingen wij dus met zn 2en slapen. Wauw dat wordt een unieke ervaring. Maar eerst nog even eten rond het grote kampvuur. De kok had een kipprutje met rijst en groenten gemaakt en een broodje erbij. Dat smaakte best goed. En als toetje een cakeding met een soort van vanillesausje. Na het eten met zn 4en rond het kampvuur en zijn we weer meer te weten gekomen over het leven in Botswana, hoe de mensen leven, wat de regering doet voor de arme mensen en dat er nagenoeg geen criminaliteit is. En als je iets heel stouts doet dan staat er tegenover dat je opgehangen wordt. Ja het bestaat nog steeds! Rond half 10 weltrusten gezegd en daar lagen we dan. Doodstil en je hoorde alleen het suizen in je eigen oren. Het was volle maan dus enorm verlicht. Nou slapen dan maar! Dat ging met kleine hazeslaapjes. Naarmate de stand van de maan veranderde, werden er steeds meer sterren zichtbaar. Wat een waanzinnige sterrenhemel. Je zag vallende sterren en shooting stars. Vanaf 4 uur niet echt meer geslapen en van de rust en de sterren genoten. Om half 6 eruit...beetje opfrissen en de thee met een muffin en toast met scrambled egg stond klaar voor ons. Top geregeld allemaal. We zagen om 05.47u de zon opkomen...schitterend gezicht weer! Daarna terug richting onze B&B maar eerst op zoek naar de meerkatten alias stokstaartjes. Haha wat een grappige beestjes. Toen de zon eenmaal goed op was, kwamen ze voorzichtig 1 voor 1 uit hun hol onder de grond. Nadat we weer genoeg foto’s hadden gemaakt weer 1 1/2u terug. Op weg naar Mankwe lodge in de buurt van het beroemde Moremi np.

Dag 22 Mankwe lodge
De weg naar Mankwe lodge begon goed met asfalt dus lekker doorrijden. Overal is het 120 km dus prima. Kaar gaf aan dat ze had gezien dat het 80 km geworden was. Oh? Hoezo dat dan? Weg is niet veranderd en er wonen geen mensen en trouwens....wie gaat dat in godsnaam hier controleren?????? En ja hoor...de hele vakantie nauwelijks politie gezien en ineens stonden ze daar bij een boom. Te laat...geflitst!! Dus in de remmen en auto aan de kant. Op de teller dacht ik 120 gereden te hebben.
Even snel schakelen dan maar. Legitimatie van het werk altijd bij ons dus die nam ik met mijn rijbewijs mee naar de agent bij het flitsapparaat. Hi goodmorning! Nou laat dat goede nu maar weg want dat is het niet meer. Liet mij een filmpje zien en ik had 117 km gereden. En het is 80 omdat je in een national park reed. Oke...wisten we niet maar nu dus wel! Balen balen balen. Ik mocht mij gaan melden bij de agent in de auto. Hi goodmorning...everything fine? Nou dat ligt aan jou hoeveel de boete wordt. Ineens dacht ik eraan dat die flitsers gekeurd moesten zijn dus ik dacht....vraag ff naar het certificaat en laat ik tussen neus en lippen door vallen dat wij collega's uit NL zijn. Helaas dat ding was pas nog gekeurd. Ook gelijk gevraagd of de hoek van de meting goed stond( er was iets blijven hangen van vroeger haha) maar daar had hij ook een hele uitleg over. Nog maar een keer gezegd dat ik hetzelfde werk deed bla bla bla. Maar hij begon over de boete en die was omgerekend naar euro 90 euro. Pffff zonde van het geld en daar doen we liever een gamedrive voor! Oke hier is mijn mastercard en geluk ermee. Nee of we even cash wilde afrekenen. Dus ik op de bluf dat we geen cash hadden( hadden we wel maar sowieso niet genoeg) en dat we pas in Maun zouden gaan pinnen. Only mastercard sir. Tsja...wat nu? Toen zei hij....zouden jullie een collega bekeuren? Oke...ff nadenken. Nee dat doen wij niet want je moet elkaar helpen! Nou hij wilde onze vakantie niet bederven dus vervolgens zei hij dat we konden gaan zonder bekeuring en nog een fijne vakantie verder. Zoooo daar kwamen we goed mee weg gelukkig. Met een slakkengang van 80 km onze weg vervolgd. Ineens werd de weg geen asfalt meer maar ging het over in gravel en kort daarna zand. En we moesten nog 47 km rijden. Oke wat doen we? Redden we het in 4H en met deze bandenspanning. Maar proberen dan. Voor ons reed dezelfde auto als wij. Was ook aan het slippen en ploeteren door het zand. Plots stond hij stil. Mmmm zit ie vast en moeten we gaan helpen? Nee de Zwitser was zijn banden aan het leeg laten lopen. Toch wel een goed idee. Hup die compressor incl meter uit de auto en voor het eerste keer aan de slag met dat ding. Lucht naar 1.5 bar en de voorbanden gelocked. Toen ging het een stuk makkelijker. Enigszins moe kwamen we aan bij de lodge. Wat een armoedige zooi in onze ogen. Er was niemand verder om ons te helpen. En daar stonden we in 45 graden. Ineens kwam er een meisje aangelopen die even lekker gedoucht had. Ze vertelde ons dat 6 weken geleden de camping voor de helft was afgebrand. Oke dat heeft ons reisbureau vast niet geweten. Wat nu? Proberen een fullday gamedrive Moremi te boeken want om nou de hele dag in onze auto door het zand te gaan ploeteren! Helaas...niet te boeken want er was iets met de auto. Wat gaan we daar dan 2 dgn doen? De moed zakte in onze schoenen. Ik wil hier weg. We zouden al de 3e nacht in Audi camp slapen voordat we hier weggaan. Dus dat meisje naar Audi gebeld en er was gelukkig nog plek voor 2 nachten extra. Dus weer dat hele pokkestuk in het zand terug. Ons humeur was flink stukkie gedaald mede door onze hoofdpijn en die hitte en weinig slaap onder de sterrenhemel. In Audi camp via via geregeld dat we zondag een hele dag een gamedrive kunnen doen in Moremi dus dat is fijn. Wel cash betalen dus de tent weer ingeklapt en in Maun nog wat geld en boodschappen gehaald en nu ff helemaal niks! Foto's s op de laptop zetten en gelijk uitzoeken voor het fotoboek. Duik in het zwembad en lekker hangen....het is tenslotte vakantie!!

Dag 23 Audi camp
Vandaag een relaxed rommeldagje gehad. Omdat we niks gepland hadden maar wel cash geld nodig hadden voor de gamedrive van morgen maar even geld en wat kleine boodschapjes gehaald in Maun. Met de man van de gamedrive afgesproken en alles betaald en morgen om 05.30u worden we opgehaald dus het wekkertje gaat weer vroeg. De gehorige nachten (nu veel blaffende honden en kukelende hanen) en het weinig slapen gaan we zeker niet missen als we weer thuis zijn. En wat we ook niet gaan missen, zijn onze zwarte voeten, het stof en zand overal en die bloedhitte pfffff. Al geruime tijd is het iedere dag boven de 40 graden. De koelkast in de auto wordt niet opgeladen als ie langer dan 12 uur stilstaat dus regelmatig geeft ie aan dat het 20gr is in de koelkast. Dus dan de auto weer laten draaien zodat ie weer even oplaad. We horen het van meerdere mensen die ook die klacht hebben. Er zitten 2 accu's in maar 1 doet het flink beroerd. Kamperen in Afrika is zeker anders dan kamperen in Europa. In de middag kwamen we oude bekenden tegen met wie we naar de Vic falls waren geweest dus even bijgekletst. Zij waren 4 dgn in Chobe geweest en hadden ook wel wat spannende dingen meegemaakt! En later kwamen er oude bekenden bij waarmee we een boottrip hadden gedaan dus ook de verhalen weer gedeeld. Blijken het collega's uit Zeeland/Midden West Brabant te zijn. Zij dachten al...die meiden zouden dienders kunnen zijn en wij hadden ook al gezegd....wie weet zijn het wel collega's. Blijkbaar pikken we elkaar er toch uit! En nee niemand droeg de zwarte memphisto's of de witte sokken met logo haha. Lekker gegeten in het restaurant want koken doen we allang niet meer. Waren er eigenlijk ook nooit echt aan begonnen. Ei en tosti bakken ging nog net en anders namen we wel een soepje met een broodje. Op tijd naar bed want het wordt wederom een kort nachtje.

Dag 24 Audi camp/ daytrip Moremi
Het zal geen verrassing meer zijn dat we wederom slecht geslapen hebben. Hadden ook nog visite van een mug en wederom die hanen die het vanaf half 4 al bont maakten!! Aftellen naar ons eigen bed. Om half 6 netjes op tijd opgehaald door de gids genaamd Active of iets wat erop leek. Die weg die we moesten rijden, was de weg naar die lodge die afgefikt was dus we wisten wel wat ons te wachten stond. Rond half 8 waren we bij de Southgate van Moremi. Moremi is 1 van de bekendste wildparken van Botswana en hoort bij de Okavango delta en wij hadden er veel over gehoord en we hadden er grote verwachtingen van. Het zou top zijn als we de wilde honden en een cheetah zouden zien. Dan hadden we echt alles gehad. Maar helaas...het werd een klein beetje een teleurstelling. Er zijn weinig waterplaatsen en omdat het park zo groot is, kunnen de dieren overal naartoe. Dus vanaf het begin zagen we niet veel dieren. Het was ook een graadje of 43 dus die houden zich schuil of staan bij een waterplaats. Gelukkig kwamen we onder een grote boom een pride of lions tegen. Er lagen 8 leeuwen onder de boom en we stonden er weer met onze neus bovenop! Wat een mooie beesten zijn dat toch. 1 had een halsband om en de groep kan dus worden gevolgd ivm onderzoek naar de populatie daar. De leeuwen waren ook gelijk wel het hoogtepunt van de dag. Verder zagen we de standaard dieren maar niks nieuws meer. Oh ja toch wel...een soort antilope die alleen in de delta voorkomt en die heet de Lierantilope en een Litschie waterbok. Dus die kunnen we ook afstrepen. De cheetah en de wilde honden komen dan ooit weer een keer als we Afrika wederom gaan bezoeken. ( Kenia en Tanzania zou een mooie combi zijn ) al zal het zeer waarschijnlijk niet meer met een daktent en een camping zijn. Het is absoluut goed te doen maar er kleven ook wat nadelen aan. En van lodge naar lodge hoppen, klinkt ook wel prettig! Rond half 6 waren we pas weer terug en wederom gaf de koelkast een temp van 26 graden aan. In die auto is ook alles warm natuurlijk als de zon er de hele dag op staat en het is buiten 43gr. Dus we gaan alles maar weggooien nu want we hebben bijna niks meer nodig. Morgen vertrekken we naar Kalahari Bushbreaks rond de Kalahari woestijn. Daar slapen we nog 1 nacht op de camping en dan hebben we dinsdag een heerlijk bed in Windhoek. Dan zit de vakantie er alweer bijna op. Voor ons is het omgevlogen en we kijken steeds de prachtige foto’s terug om weer te ervaren hoe de 1e weken waren. In ieder geval een stukkie kouder want daar dragen we nog een fleecevest. Die kan in NL weer aan hebben we begrepen. Ach ook wel weer lekker hoor!

Dag 25 Kalahari Bushbreaks Namibië
Vandaag weer een reisdag met de meeste kms van deze vakantie nl 530 km. Met morgen erbij komen we ruim over de 5000km! We slapen net over de grens en waren al gewaarschuwd door die collega’s dat zij ook geflitst waren. En ja hoor...2x een flitser onderweg die ik met de juiste snelheid lachend voorbij reed. De duim van de dienstdoende agent ging omhoog. Bij de grens weer al die irritante formulieren invullen en gelukkig was dit een rustige grenspost en duurde alles een klein half uurtje. We waren weer in Namibië en tig stempels rijker. Aangekomen bij de lodge zagen we bij de poort de campsite al liggen. De receptie en zwembad enz liggen op 2 km afstand. Dat gaan we echt in het donker niet lopen. Wij hadden al bedacht om relaxed bij het zwembad te gaan liggen en mee te eten in het restaurant. Dan gaan we laat in de avond voor t eerst de tent wel opzetten in het donker. Heerlijke stukkie kudu gegeten met een lekker toetje. Ze hadden een vuurtje gemaakt en daar nog even gelezen en het nieuws beetje bij gelezen. Morgen nog maar even blijven hier en dan rijden we maar wat later naar Windhoek. We zitten liever hier dan in de stad. We slapen weer in dezelfde B&B als de 1e nacht. Woensdag leveren we de auto weer in om vervolgens om 21.30u naar huis te vliegen. Het was wederom een hele mooie vakantie waarin we veel gezien en gedaan hebben. Afrika verveelt nooit. Het kamperen is niet tegen gevallen maar het was zeker wennen en er kleven uiteraard ook nadelen aan. Dus of we het nog een keer zo zouden doen? Vermoedelijk niet. We verheugen ons wel weer heel erg op ons eigen bed en het weinige slapen in het te kleine tentje en het vroege opstaan gaan we zeker niet missen. De dieren, de mooie zonsopgang en ondergang, de sterrenhemel en de vrijheid gaan we zeker missen! De volgende bestemming voor 2017 zit in ons hoofd en daar gaan we langzaam aan denken als we weer thuis zijn. Tot donderdag!