Huacachina en Arequipa

HUACACHINA
Bloedheet was het maar wat kan je verwachten als je in de woestijn bent! Vanuit het hotel hadden we uitzicht op 1 van de hoogste zandduinen. En we zagen de mensen omhoog lopen dus wij besloten dat ook te doen. Gister een klein stukje gedaan en nu naar de top. Water mee en slippers in de hand en rustig omhoog gelopen met een paar stops om op adem te komen. 2 stappen vooruit en je zakt er weer 1 terug maar uiteindelijk waren we boven. Supergoed uitzicht over de oase en aan de andere kant van de heuvel helaas een sloppenwijk die bij de plaats Ica hoort. Ook hier heerst armoede en verdienen de mensen zeer weinig en wonen ze in kleine vierkanten stenen huisjes die vaak geen of een half dak hebben. Gelukkig regent het hier nooit!

Als je omhoog gaat, moet je ook weer naar beneden hè maar dat was supergaaf. Het zand was zo zacht dus al springend en rennend kwamen we beneden. Rond de oase zelf is niks te doen maar wij hadden een zwembad met ligbedden dus een klein kleurtje opgedaan. De zon staat hier loodrecht boven je en je moet je echt goed insmeren.
Om half 4 verzamelen en met een hele grote groep van PeruHop naar de buggys. Je werd goed ingesnoerd want we gingen scheuren over de heuvels. En onze chauffeur had er zin in zeg. De Baron in de efteling was er niks bij.  Onze magen zaten af en toe ergens anders maar het was echt top. Vervolgens stopten we bij een wat kleinere heuvel en werden de sandboards uit de buggy gehaald en konden we de board waxen en kregen we uitleg hoe je het beste kon liggen en daarna kreeg je een zet haha en gleed je naar beneden. Echt lachen dit. Na 2 heuvels weer de buggy in en ik dacht even dat we al klaar waren. Maar nee hoor...dit was pas het begin. De heuvels werden hoger en steiler en het was een soort van zipline systeem. En het ging op een gegeven moment megahard en het zand zat in alle holtes en broekzakken. Een aantal gasten maakten flinke smakkerds maar het liep allemaal goed af! Echt gaaf om een keer te doen!

Het was inmiddels etenstijd geworden en we aten weer bij Desert Nights. Staat hoog genoteerd bij Tripadvisor en wij snappen wel waarom. Dakterras met mooi uitzicht, lekkere muziek en goed en betaalbaar eten maken het verhaal compleet!

Inmiddels sloeg de vermoeidheid weer  toe. Of het nou de warmte was of toch nog het tijdsverschil maar het einde van de aflevering van onze Netflix serie redden we steeds niet. Helaas vond een aantal mensen het nodig om na het uitgaan rond 01.30u voor onze hotelkamer mogelijk hun dag te gaan evalueren. Ik was er snel klaar mee en heb even "vriendelijk" gevraagd of ze hun eigen kamer konden gaan opzoeken. Blijkbaar zei mn blik genoeg want weg waren ze haha.
Na dus wederom een kort nachtje ben ik ( Diane ) maar even gaan hardlopen want aan sporten komen we niet toe helaas. En als we over een paar dgn echt op hoogte zitten, heb je je adem hard genoeg nodig om normaal te kunnen lopen dus dan nu nog maar even!
Inmiddels zitten we in de bus naar Arequipa en dit wordt de langste reisdag in Peru. We hebben de nachtbus en de bus is nieuw. Leren stoelen, een dekentje, een hoop beenruimte en je oplader weer in je stoel. Prima geregeld.
Zojuist een pisco proeverij gehad met een uitleg hoe het eea wordt gemaakt. Nu gaan we een aantal Nazcalijnen bekijken. Ook dat is een mysterie hoe de lijnen zijn ontstaan. Moeten er al heel lang liggen dus we gaan het meemaken.

Morgenochtend komen we rond 05.30u aan in Arequipa, dat op 2300m hoogte ligt, en dan droppen we de tassen in het hotel en gaan we de 1 na grootste stad van Peru verkennen. Om 10u doen we met een gids een gratis wandeltour. Mooi systeem opgezet door studenten. Je verzamelt op vaste tijden op vaste plekken en wie er op tijd is, kan mee gaan wandelen. Alles op basis van fooi die je zelf bepaalt! In alle grote steden in Peru doen ze dat en het is een mooie manier om iets meer over de stad te weten te komen.
Nu eerst maar even een aflevering van Casa de Papel kijken!

AREQUIPA
Gistermiddag onderweg dus de nazcalijnen gezien. Er wordt al heel lang onderzoek naar gedaan en het staat op de Unescolijst. Er zijn er best veel en je kan ze in principe alleen zien als je een rondvlucht erboven doet. Maar een aantal liggen dicht bij de weg dus vanaf de uitkijktoren op 15m hoogte konden we er 3 zien. En niemand weet weer hoe ze zijn ontstaan. Sommige Peruanen geloven in aliens dus die zullen het wel gedaan hebben dan. Geen idee maar zelf dacht ik even...in de nacht komt er vast iemand die ze nog even wat extra bewerkt zodat ze goed zichtbaar blijven. Maar zeg dat nooit tegen een Peruaan!
Daarna snel met zn allen een hapje gegeten in Nazca.
Inmiddels zien we toch wel een aantal mensen wat vaker voorbij komen die ook met Peruhop reizen. Marloes en Michelle uit Arnhem en Mathijs uit Rotterdam. Hij reist 1 jaar rond met zn vriendin. Hierna gaan ze naar Australië en Nieuw-Zeeland dus we hadden een leuk gesprek over onze mooie reizen. Er zijn sowieso veel mensen die minimaal 3 maanden onderweg zijn. Waanzinnig dat je zolang kan reizen en wat een vrijheid. Als ik een stukkie jonger was geweest, had ik het ook wel geweten denk ik!

Rond 05.00 uur ( heb je wat aan je dag ) kwamen we veilig aan in Arequipa. Veilig zeg ik omdat de busreis een soort van spannend was. De weg hier naartoe liep ook een groot gedeelte door de bergen en men kent hier geen vangrails!! En de chauffeur had een sportieve rijstijl om het zo maar te noemen. Er is al eens eerder een bus naar beneden gestort pffff.
We hebben dus vannacht zeer weinig geslapen!! En dan sta je in je hostel en tuurlijk is je kamer dan nog niet klaar want men ligt nog lekker te snurken in "onze"  kamer. We mochten gebruik maken van de open keuken dus eerst maar eens een bakkie thee gedronken en wat gegeten. De zon was al op en daarna naar het beroemde plein Plaza de Armas gegaan. Ons hostel ligt op 50m dus top plekkie! De witte kathedraal bestrijkt 1 kant van het plein. Arequipa is de 1 na grootste stad van Peru en dit plein de grootste van het land.
Vanaf het plein kon je een stuk van de vulkaan de Misti zien. Er liggen hier 3 vulkanen in de buurt en de laatste uitbarsting was in 2001.
Rondom het plein vind je veel balkonnetjes waar je kan eten en drinken met een leuk uitzicht op het plein. En wat lekker dat er nauwelijks mensen waren rond 06.00u. Dus een beetje rondgeslenterd en daarna op een balkonnetje ontbeten. De zon scheen al goed dus het warmde lekker op. Zo lekker dat de pijpen weer van de afritsbroek ( ja ja wij hebben die ook haha ) gehaald konden worden. Rond half 8 stroomde het plein vol met mannen in uniformen van verschillende disciplines. En netjes in rijen opgesteld. Wat was dit dan? Even gegoogled en wat blijkt?? Iedere zondag is er een soort van parade dus we hadden mazzel dat we hier op een zondag waren.
Daarna op het zicht richting de vulkanen gelopen maar die liggen op 55 km. Op een hoge brug konden we el Misti en Chachani zien liggen. Chachani heeft nog een besneeuwde bovenzijde. Stak mooi af tegen de strakblauwe lucht. We zouden de 10u wandeltocht doen en we kwamen daar ook Michelle en Marloes weer tegen dus hup aan de wandel. Maar na 3 kwartier hadden we wel 12 hele min gewandeld omdat de gids zoveel vertelde over dingen die wij niet interessant vonden. Dus toen de gids met de groep de bocht omging, zijn we alle 4 afgehaakt en naar het klooster Santa Catalina gegaan. Stond ook gelukkig maar een kleine rij...not!
Maar wat een mooi oud klooster. De jaartallen ben ik kwijt maar het is gevonden in 1579 en er hebben heel veel nonnen geleefd en nog steeds leeft er een kleine groep nonnen. En wat was het primitief zeg. Maar mooi om alles te zien hoe ze leefden enz.

Inmiddels voelden we de vermoeidheid wel en zijn we neergeploft in 1 van de vele leuke cafetarias om te lunchen.
Ook wilden we Juanita zien. Het meisje wat op 12 jarige leeftijd geofferd was en terug werd gevonden in de vulkaan. Ze was nog heel mooi in  takt gebleven en nu ligt ze in het museum in een speciale koeling.
Het lampje ging toen wel even uit na zo'n slechte nacht. Naar de hotelkamer en de dagrugzakken inpakken ( koffer laten we hier achter ) want morgen gaan we een 2daagse tour doen naar de Colca Canyon waar we hopelijk de grootste condors gaan spotten. Colca Canyon is bijna 2x zo diep als de Grand Canyon.
Dus weer redelijk vroeg uit de veren omdat we om half 8 worden opgehaald. Geestelijk rusten we heerlijk uit maar lichamelijk is het nog even aanpassen. We hebben al een paar dgn hoofdpijn dus vandaag begonnen met de pillen tegen die hoogteziekte. Nu op 2300m maar morgen gaan we nog een stuk hoger dus hopelijk blijft t ons bespaard!! Je krijgt het of je krijgt het niet. Tot later weer.