Van de oostkant naar de westkant

Dag 10
Geen lange dag vandaag dus even makkie an gedaan. Op alle campings moet je uiterlijk om 10u weg zijn. Eerst naar Tunnel beach gereden om daar de track te lopen naar een formatie rotsen waarin een cave zit en je naar een andere baai kan lopen. Als het laag water is ja! En dat was het niet haha. Je moet de low tides goed in de gaten houden maar soms past die low tide/laag water niet in je reisschema. De weg naar beneden was best steil en dan weet je al gelijk als je eraan begint dat je ook weer terug moet pfff. Dit leek ook een beetje op dingen die we in Australië hebben gezien. De kuiten protesteerden toen we terug naar boven liepen. Op weg naar de camping kwamen we langs Kaka point en honger + mooi weer = stoeltjes en tafel naar buiten en aan het strand lunchen. Daarom alleen al raden we mensen aan om toch met een camper te gaan ipv te hoppen naar hotels. Zo fijn dat je kan stoppen waar je wilt en kan doen wat je wilt.
Een klein stukje verder lag de beroemde vuurtoren , the Nugget point lighthouse. En natuurlijk liggen de mooie dingen hier niet bij de parkeerplaats haha. Dus hop weer 25 min lopen en uiteraard weer met een helling. Bij de vuurtoren ook weer een mooie rotsformatie in het blauwe water. Aan deze kant van het Zuidereiland is het zeewater erg blauw. En aangezien hier veel zeehonden zijn, hebben we altijd de verrekijker bij ons. En vonden we op de rotsen 8 zeehonden die je met het blote oog best lastig zag. En Kaar had weer plezier van haar megazoom lens. De Hema gaat overuren draaien. Aan het einde van deze vakantie zal ik verklappen hoeveel blz het boekt telt maar het wordt een megadik fotoboek!! We kwamen langs een punt waar de pinguins aan land komen maar dat is pas bij schemering, rond 20.30u dus die schattige beestjes missen we al een paar dgn. Misschien morgen als we in Curio Bay slapen en we vanaf de camping naar het strand kunnen lopen.
Aangekomen bij Newhaven camping kregen we een mooi plekje met uitzicht op zee. Omdat het water nog te hoog stond, konden we niet op zoek naar zeehonden op het strand want die liggen hier regelmatig. Vanavond even makkelijk en soep met brood gegeten. Eerst even snel een was gedaan en daarna ging Kaar aan de slag met het uitzoeken van de foto's wat echt een klus is want ze maakt teveel foto's haha. Dus dat gaan we vanaf nu een beetje anders doen! Het water was wat gezakt en ik ben het strand op gegaan en na 10 min lopen, kwam ik een mega grote zeehond tegen die helemaal alleen daar lag en dat was een mooi gezicht samen met de zonsondergang. Was even een geluksmomentje....helemaal alleen op het strand met dat grote beest terwijl ik naar de zonsondergang keek!! Wat minder leuk is als je zo in de natuur staat, zijn al die kleine beestjes. Als we de camper in gaan, moet die grote achterklep open en dan hebben ze vrij spel. Ze zijn nog eerder binnen dan dat wij een stap naar binnen hebben gezet. Dus eerst een zooi vermoord en dat ruimen we morgen wel op. We waren best moe en hadden meer dan 25000 stappen gezet waarvan er veel helling op zijn geweest.
Morgen the Catlins in en dan gaan we een mooie route rijden met o.a veel watervallen. Het schijnt dat veel mensen dit stuk van NZ overslaan waarvan we nu al kunnen zeggen dat dat zonde is!!

Dag 11
Brrr wat hadden wij t koud vannacht. We hadden geleerd van de vorige keer toen het zo koud was in mt Cook dus trainingsbroek en warm shirt aangetrokken.
Vandaag een stukje scenic route gereden en onderweg de watervallen bekeken. De wegen waren wat minder en veel gravel en bulten gereden. Het blijft apart dat je eerst door valleien en langs weilanden vol met koeien en schapen rijdt en dan ineens een afslag hebt naar een waterval. Gemiddeld loop je 10 a 15 min heen en hetzelfde weer terug. In NZ hebben ze moeite met afstanden. Ik denk dat degene die het gemeten heeft op zn handen achterstevoren liep want als er staat 40 min heen en terug, kan je er gerust 15 min vanaf halen. En nee....wij rennen de paden niet af en weer op...veel te steil hier.
Daarna naar de Cathedral Caves van miljoenen jaar oud. Deze caves zijn uitgesleten door de beukende golven. En alleen te bezoeken bij laag water dus dat hadden we natuurlijk uitgevogeld. En het zal niemand meer verbazen dat je eerst een half uur naar beneden loopt om daarna je kuiten en bovenbenen weer te testen. De stappenteller wordt blij van ons want vandaag waren het er weer meer dan 25000!
Eerst een stukje over het strand en dan kan je door de caves lopen. Kaar dacht haar broekspijpen omhoog te doen voor het water maar dat vonden de sandflies heerlijk haha. Gelijk zag haar been zwart van die beestjes dus we zijn nu overtuigd dat ze er zijn. Tot nu toe nl geen last van gehad!
Vervolgens doorgereden naar Slope Point wat het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland is. Je loopt door een weiland van een boer naar een bord waar dat opstaat en je loopt weer terug naar de camper haha. Ja ja we zijn er geweest! Onze lijven werden wat strammer naarmate het later werd en af en toe gooien we onszelf uit die camper ipv uit te stappen. Het was mooi geweest voor vandaag dus hop naar de camping die heel mooi gelegen is in Curio Bay op een klif. Hier komen regelmatig dolfijnen zwemmen in de baai en de pinguins komen bij schemering aan land.
Ook ligt hier in de baai een versteend bos van maar liefst meer dan 180 miljoen jaar oud. Het bos is na/tijdens een vulkanische eruptie zeer snel bedolven onder een dikke laag as en modder. In de loop van de duizenden jaren waarin het geen daglicht heeft gezien is het onder invloed van chemische processen versteend geraakt. Om de pi.guims te kunnen ziem, loop je over dat versteende bos. En inderdaad zie je de boomstammen en takken nog...heel apart.
Vanavond waren de pinguins een blokkie om denk ik want helaas hebben we ze niet gezien. Volgens een mevr die daar toezicht houdt, komt dat omdat er 2 echtparen zitten met jongen. Die jongen zijn m vermoedelijk gepeerd en dus hebben papa en mama geen reden meer om terug te komen naar het nest.! Hopelijk gaan we later deze reis dan walvissen en dolfijnen zien.
Morgen naar de westkust dus dat wordt een verandering van natuur en van weer denk ik. Tot nu toe geen regen dus top ook al hadden ze dat wel voorspeld!

Dag 12
Omdat we gisteravond geen dolfijnen hadden gezien, zijn we vanochtend vroeg naar de baai gelopen en ja hoor...een hele zwik dolfijntjes waren aan het zwemmen en sprongen aan het maken. Dit zijn Hector dolfijnen en dit is het kleinste soort ter wereld. Ze komen zo dichtbij dat ze de surfers bijna omver zwemmen!
Vandaag een reisdag op weg naar te Anau dat aan de westkust ligt. Eerst even boodschappen doen en wat is de PaknSave een top winkel. Mega groot en ze hebben daar echt alles. Vers brood gekocht dus ergens aan het strand de stoeltjes weer naar buiten gezet en even van de zon genoten. Nu kan het nog want er komt regen in te Anau alleen merkten we daar nog niks van.
Onderweg kort gestopt bij Rakatu wetlands voor een kleine wandeling. Je ziet de omgeving veranderen. Hier zijn weer die ruige bergen en daarvoor hele groene valleien...echt supermooi. Er woont hier geen mens want huizen kom je niet tegen en bijna geen verkeer. Ja de toeristen in hun campers.
Schapen en koeien zie je des te meer. Onderweg moesten we even stoppen want er werd via de weg een kudde koeien verplaatst!
Maar je waaide uit je hemd want het was denk ik windkracht 7 a 8. Ik had mega moeite om de camper recht op de weg te houden. Waar dat vandaan kwam en tevens werd het ook ineens 27gr.! In de buurt van de camping ligt de beroemde Keppler track maar die is megalang en mensen wandelen dagenlang van hut naar hut. Wij hebben wel 3 hele kms van die track gelopen haha en toen was het bijna 18u en moesten we echt richting de camping. Hier zitten we 3 nachten en het is een Kiwi holiday camping dus altijd goed en schoon en uitgebreide keuken enz!
Morgen gaan we varen door de Milford Sound. De weg er naartoe moet supervet zijn. Alleen de afg 2 maanden heeft t zoveel geregend dat de enige weg er naartoe zeer beschadigd is. Niemand mag er met zn eigen vervoer naartoe. Sinds een paar weken worden er gelukkig convooien toegestaan en mogen alleen bussen met meer dan 10 personen erdoor. Dus we hebben nu een georganiseerde toer geboekt en zijn al erg blij dat we kunnen gaan. En hopelijk stopt de buschauffeur op een aantal mooie plekjes.
Nu nog een beetje droog worden en de dag kan niet meer stuk. Sinds 19.30u regent het behoorlijk maar dat is ook wel weer gezellig als je in de camper op bed zit te eten! Ben benieuwd morgen!

Dag13
Om 07.45u kwam de bus ons halen en reden we 120 km naar Milford Sound. Dit ligt in het Fiordland national park. Het is eigenlijk geen sound maar een fjord. Een sound is nl uitgesleten door een rivier en een fjord door een gletsjer.
De fjord is ongeveer 16 km lang tot aan open zee en is 100 tot 450 meter diep. Zeer typerend zijn de hoge en zeer steile bergwanden. Deze bergwanden zijn ongeveer 1200 meter hoog en lijken lijnrecht omhoog te gaan.
Het hoogste punt van het fjord is de Mitre Peak met een hoogte van 1692 meter. En Milford sound is tevens de natste plaats van NZ met gemiddeld 220 dgn regen per jaar.
Dus wij waren superblij dat het vandaag een mooie zonnige dag was. Hoeveel mazzel hebben we na de regen van gisteravond.
Ray onze chauffeur was een oudere man die onderweg veel te vertellen had over het gebied en NZ. Zo'n 5 kwartier in 1 uur type haha. Deed de hele rit een quiz en degene met het juiste antwoord kreeg een chocolaatje. Hij is een local en heeft altijd een schapenfarm gehad. Gelukkig maakten we onderweg veel mooie stops. De route was prachtig! We reden door Eglinton Valley en zagen de weerkaatsing van de bergen en de wolken in the Mirror Lakes. Vervolgens kregen we de mogelijkheid om te wandelen naar Lake Gunn. Er stond 45 min voor het rondje maar we waren klaar in 25 min incl foto's maken haha. Dit waren weer NZ minuten!!
Om 12.00u reden we dus in een convooi van tig bussen naar Milford Sound. Er mogen 3x per dag op vaste tijden bussen in en uit. Dat doen ze omdat de wegwerkers dan continu aan het werk kunnen blijven en geen last hebben van al het verkeer.! Dat betekende wel dat we nu in 1 stuk door moesten rijden en niet meer mochten stoppen. Maakt ons nu even niks uit want als we hier een week geleden waren geweest dan hadden we hier niet eens naartoe gekund en hadden we dit moeten missen!
De rotsen/ bergwanden langs de weg zijn onwijs hoog en je ziet meerdere smalle watervalletjes en stukken rots die uitgesleten zijn. Sommige toppen zijn nog besneeuwd. Om 13.15u zaten we op de boot en hadden we mooi zicht op het begin van de sound. De wanden zijn echt inmens hoog zeg. Aan het begin zie je al gelijk de beroemde Bowen waterval. We zijn tot aan zee gevaren en onderweg zagen we meerdere watervalletjes en de schipper zette de boot bijna onder de waterval. Ook zagen we 6 zeehonden en deze hadden dan een gladde vacht. Op de terugweg werd de boot wel onder een andere waterval gezet en iedereen bovenop dek was zeiknat haha. Je voelt je heel klein als je door de sound vaart en het is bizar hoe zoiets moois is ontstaan. Alles is hier nog zo ongerept gelukkig. Op de weg terug heeft 80% van de bus de omgeving gemist daar iedereen lag te slapen of bezig was de grote hoeveelheid foto's uit te zoeken. Niet te doen.! Alles is mooi en uniek en welke plaats je nou in het fotoboek die nu al dikker is dan onze voorgaande reizen en we mogen nog 4 weken....oeps!
Geen zin om te koken en te Anau is best een gezellig dorpje dus een pizza gegeten en de helilanding met een wandeling op de gletsjer voor 7 maart geboekt in Franz Josef. Dan MOET het goed weer zijn anders gaat dat sowieso niet door. Duimen dus!

Dag 15
Vandaag naar een andere sound of eigenlijk fjord die te bereiken is door een boottocht van een uur over lake Manupouri, dan een bustocht van 45 min over Wilmot pass om vervolgens op de boot te stappen en door de sound te varen. Omdat je er niet zelf naartoe kan rijden is er geen massatoerisme! Vlak voordat je aankomt bij de sound, heb je een mega mooi uitzicht over de sound. Tony onze chauffeur is een gepassioneerd oud brandweerman en woont al zn hele leven daar. Hij wist zoveel te vertellen dat hij een uur gevuld heeft met info. Het was heerlijk zonnig weer ( wat een mazzel ) en we konden op het dek zitten. Wat een natuur! Het staat niet voor niks op de Unesco wereldlijst en mag wat ons betreft het 8e wereldwonder zijn. Deze sound is langer dan de Milford sound, heeft zijtakken, minder hoge bergwanden en is veel groener. Gister was al mooi maar vandaag spande de kroon! En als kers op de taart...meerdere dolfijnen gespot en die zwommen voor 5 minuten mee met de boot. Hoe vet was dat! Ze waren al 2 weken niet gezien dus ook dat was weer geluk hebben. Wij klagen niet deze vakantie. Alleen maar mooi weer ook!
Op de terugweg naar het haventje heerlijk in de zon gezeten en van de omgeving genoten. Wat een topdag.
Morgen naar het adrenaline dorpje Queenstown wat in de winter een skidorp is en waar je alles kan doen wat met spanning te heeft. En wij....wij gaan fietsen haha. Tenminste als het droog blijft want ze voorspellen nu wel wat regen. Wie weet valt het mee!