Wat een waanzinnige natuur hebben we gezien

Dag 6
Uiteraard vroeg wakker en om niet 100x te draaien in bed, heb ik mn hardloopschoenen maar eens aangetrokken en ben een stukje gaan lopen. Heuveltje op en heuveltje af natuurlijk! Daarna makkie an gedaan en toen op weg naar Mount Cook.
Onderweg in het plaatsje Fairlie bij het overal geroemde bakehouse een heerlijke butter chicken pie gegeten. Hoefde niet echt te zoeken in de straat want er stond een rij van ik denk wel 30 meter buiten. Maar het was de moeite waard!
Op het Zuidereiland vind je de zogeheten Southern Alps. Dit berggebied scheidt de dunbevolkte, ruige West Coast af van het oosten en strekt zich uit over bijna de volledige lengte van het eiland. Hoe meer je naar het zuiden gaat, hoe duidelijker het wordt, hier is maar één berg de grootste. Met zijn altijd besneeuwde top van 3.724 meter steekt hij met kop en schouders uit boven de rest. De Māoris noemen deze berg ‘Aoraki’, wat Cloud Piercer betekent en wij kennen de berg als Mount Cook.
Voordat je daar aankomt, rij je eerst langs lake Tekapo en lake Pukaki, 2 schitterende azuurblauwe meren.
Deze blauwe kleuren worden veroorzaakt door het zogenaamde 'rotsmeel': fijngemalen deeltjes die door de gletsjers aan de kop van het meer worden aangevoerd en in het smeltwater blijven zweven.
En als je aankomt rijden en je ziet ineens een megablauw meer dan word je daar wel erg enthousiast van. Echt heel mooi blauw ondanks de bewolking.
Bij lake Tekapo staat de church of the good sheperd maar daar mochten we niet in omdat er een bruiloft gaande was. Dus dan maar even snel een foto maken.
En na een klein stukje verder rijden kwamen we bij lake Pukaki. Het is niet te begrijpen hoe blauw dat water is. Onwijs mooi en heel groot. Wat je hier ziet, is moeilijk in een foto vast te leggen!
Bij lake Pukaki hebben we geluncht en dan is het makkelijk dat je uit de camper alles bij je hebt. Redelijk vroeg waren we op de camping en het was niet druk dus zelf een plekje uitkiezen. Er was heel veel regen voorspeld maar dat viel heel erg mee gelukkig. Op de momenten dat we stopten, was het droog en onderweg een paar druppels dus prima.
Als het morgen maar droog is want dan gaan we de beroemde Hooker Valley track lopen. Een wandeling van ong 3 a 4 uur dus vroeg eruit zodat we alle toeristen misschien een klein beetje voor zijn. Nu eerst even lekker niksen met een kop thee en een stuk chocola, en straks misschien nog een stukkie wandelen!
Het niksen duurde niet zo heel lang want we besloten de Tasman Valley track van een uurtje vv te wandelen en het was nog droog. Uiteraard gaan de meeste tracks hier omhoog dus eerst naar de blue pools gelopen. De gletsjers zijn zich al jaren aan het terugtrekken dus er komt geen smeltwater met die rotsdeeltjes meer de pools in dus die waren nu groen van het alg. Stukje verder omhoog geklommen maar de lucht zat potdicht en de Tasman glacier was niet te zien helaas. En daar kwamen de 1e druppels die over gingen in een mega regenbui. We waren net op tijd terug bij de camper! Het zou toch wel erg fijn zijn als het morgen tenminste droog is en ook wat minder bewolkt. We gaan het meemaken!
Iedere camping die we tot nu toe gehad hebben, hebben een ruim keukengebouw met altijd wel 6 kookpunten en waar je gelijk je afwas kan doen. En gelukkig hadden we genoeg eten ingeslagen en de camper afgetankt want er is hier in de weide omgeving niks te krijgen behalve super mooie natuur. Vanavond stonden er wraps op het menu dus we zijn goed bezig. Morgen relatief vroeg het wekkertje en op tijd op pad!

Dag 7
It was our lucky day! Eerst al omdat ik om 03.30 uur de gordijnen open deed en een waanzinnige sterrenhemel zag met vallende sterren. Geprobeerd een foto te maken met mn mobieltje en dat lukte al best aardig. Vannacht met het fototoestel proberen. En we hadden nog meer geluk omdat het strakblauw was vandaag en we die hike zouden doen. Vroeg eruit om de hordes toeristen voor te blijven en dat is zeker gelukt! Het was 4 gr onderweg en mount Cook lag al in de zon...echt heel gaaf. Mensen liepen met winterjassen, sjaals en mutsen enz. En wij hadden wel 3 lagen aan maar met alleen een jasje haha. We hebben nagenoeg de weg omhoog in de schaduw gelopen en de laatste 10 min in de zon en konden we even opwarmen. Wat een fantastisch uitzicht en dichterbij mt Cook kan je niet komen! En toen weer naar beneden. Hordes mensen kwamen ons tegemoet en die hadden bijna allemaal een korte broek en shirt aan en liepen de hele hike in de zon. Wat een verandering in anderhalf uur en wij waren dus blij dat we vroeg gegaan waren. Daarna terug gereden naar lake Pukaki want de omgeving incl het meer hadden we gisteren in de bewolking gezien maar nu was het natuurlijk nog veel mooier. En omdat we vroeg waren en de zon scheen, konden we even van de zon genieten en relaxen! De heli's vliegen af en aan want bij de camping kan je een helitoer doen over mount Cook maar wij gaan hopelijk de helihike in Franz Josef doen dus slaan even over aangezien die vluchten 300e pp kosten!!
Morgen gaan we naar Dunedin ( oostkust ) en onderweg pakken we weer van alles mee aan bezienswaardigheden.

Dag 8
De foto van de vorige nacht van die prachtige sterrenhemel was niet helemaal gelukt dus om 01.00u nog een keer geprobeerd met het fototoestel en een statief om foto's te maken. Wat een gedoe zeg en niks lukte dus met mn Samsung geprobeerd en daar kwam een prima foto uit. Dus dat!
Op tijd op pad want we hadden een lange dag voor de boeg met vele stops. De zon scheen al uitbundig en tot nu toe hebben we geen klagen met het weer. We waren Mount Cook nog niet uit en het landschap veranderde alweer. Groen, groener, groenst. En die bergen, heuvels en valleien zijn zo tof om te zien. En ineens ligt er weer een prachtig blauw meer. En achter de volgende bocht weer een heuvel vol met schapen en koeien. Die schapen zijn er overigens anders uit dan bij ons. Kleur van de vacht is ook donkerder. Maar elke keer zeggen we weer tegen elkaar....niet normaal mooi de natuur hier. En... kijk daar dan en hop de camper weer aan de kant en eruit om foto's te maken. Daarom duren onze dagen ook zo lang want we stoppen zo vaak haha. Er is op dat soort wegen ook nauwelijks verkeer dus enorm relaxed rijden hier. De 1e echte stop was in Oamaru want daar zat een Nl bakker met goed bruin brood volgens de kenners van FB. We kwamen in een geweldig leuk straatje uit wat terug in de Victoriaanse tijd ging. Allemaal oude ambachten nog waaronder een loods met vers schapenwol. Helaas was de bakker dicht op maandag haha. Snel even geluncht bij Collective cafe...echt een aanrader! In dit plaatsje hadden we langer willen blijven maar we moesten door naar Dunedin. Oamaru staat ook bekend om de blue pinguinkolonie maar deze leuke beestjes komen pas bij schemering het strand op dus pech maar wel naar de uitkijkpost gereden want soms zitten daar zeeleeuwen. En ja hoor....1 hele grote op het strand en een kleinere die in de zee aan het spelen was. En dan heb je altijd van die domme toeristen die het strand op gaan om een foto van dichtbij te maken pfff. En dat vinden die beesten niet leuk dus de zeeleeuw richtte zich op en ik zette mn video aan. Zou leuke beelden geven als hij die toeristen zou aanvallen maar het gebeurde niet! Onderweg kwamen we ook nog een aardbeienkwekerij tegen dus een paar bakjes ingeslagen en megazoet die dingen.
Vervolgens door naar Moeraki boulders beach. Op dit strand liggen verspreid over 100m een aantal grote logge keien. Deze keien zijn zo'n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern. Heel apart gezicht zo.
En toen nog een uurtje door naar Dunedin waar we eerst even Baldwin street, de steilste straat ter wereld met een hellingsgraad van 35% hebben bekeken. We zijn lekker beneden blijven staan.
Dunedin is de tweede stad in aantal inwoners na Christchurch op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland .
Het is een levendige studentenstad met prachtige gebouwen en veel karakteristieke Schotse straten. De naam komt van Dun Eidann, de Keltische naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. Dunedin heeft dus nauwe historische banden met Schotland. Veel straatnamen zijn Schots en veel Schotse tradities zijn bewaard gebleven. Niet voor niets wordt Dunedin het Edinburgh van Nieuw-Zeeland genoemd.
We waren daar pas laat in de middag en lopend de "highlights" gedaan. Er staan heel veel mooie oude gebouwen en het station is al een ansichtkaart an sich. Ook de kathedraal en het stadhuis zijn fotogeniek. Er is een route van straten waarin kunstenaars hun art op de muren van de gebouwen mochten schilderen. Het was teveel lopen om alles te zien dus hebben we een paar kunstwerken bekeken en dat is best knap gedaan. De camping zou om 20u sluiten en we boeken bijna niks van tevoren dus net op tijd een plekje kunnen krijgen. Misschien toch maar een paar campings gaan reserveren want het is nog steeds hoogseizoen hier!

Dag 9
Vandaag stond de Otaga Peninsula op het programma. De 24 kilometer lange Otago Peninsula in het zuidoosten van het Zuidereiland is een mooi schiereiland. Hier staat ook het enige kasteel van Nieuw Zeeland. ( die we niet bezocht hebben ) En de Royal albatros heeft hier zn broedplek als enige plek in de wereld. Het biedt tevens bescherming aan de bijna uitgestorven Yellow-eyed Penguin.
De afstanden vandaag waren klein dus konden alles op ons gemakkie doen. Eerst naar de Glenfalls garden en wij hadden een tuin vol met mooie bloeiende bloemen en planten verwacht maar dat was het dus niet dus snel weer weggegaan. Er waren een aantal strandjes waar we naartoe wilden en ook een aantal korte wandelingen wilden we doen. De wegen waren weer smal en steil maar wat hadden we weer prachtige uitzichten. Er is zoveel diversiteit aan groen en zoveel heuvels en water. Ik ga de aankomende 5 weken nog zoveel in herhaling vallen en de woorden mooi, prachtig en waanzinnig zullen heel vaak voorbij komen....sorry! Anders is het niet uit te drukken. En je moet het waarschijnlijk ook zelf gezien hebben want hoe druk ik goed uit hoe mooi het hier is?
We kwamen toevallig uit bij Sandfly Bay en we stonden hoog met de camper dus eerst een heel stuk naar beneden door het zand maar het geploeg werd beloond want we vonden 6 zeehonden verspreid over het strand. Je mag tot 10 meter dichtbij komen dus tof om ze zo te zien. Daarna die klim weer omhoog en toen wilden we de Sandymount track doen. Maar eerst naar het uitzichtpunt op 320 meter. Pfff de zon scheen uitbundig en het pad was steil vol keien en zand dus dat was pittig. We hadden al zoveel moois gezien dat we besloten om eerst naar de camping te rijden om te boeken. Goed dat we dat deden want een powered site was er al niet meer dus nu 1 dag zonder stroom kan wel. Gelijk even de camper uitgebaggerd want in zo'n kleine ruimte heb je gauw veel troep en viezigheid. Daarna doorgereden naar het Royal albatros center en op Pilots beach hadden ze een viewpoint en ook daar lagen de zeehonden lekker in de zon. We wilden het centrum binnen gaan voor een toertje maar om nu 35e pp te betalen voor een uurtje ging ons te ver. We willen nog zoveel excursies doen dat we echt keuzes moeten maken! We gaan nu eerst alle foto's uitzoeken want dat is een behoorlijk karwei elke dag maar dat scheelt thuis weer 1000en foto's bekijken en uitzoeken. Kaar maakt gelijk van elke dag een aantal blz in haar fotoboek en dan is het thuis 1 druk op de knop en de Hema kan zn werk doen. De dagen gaan best hard zo maar we hebben het super naar ons zin, voelen ons relaxed en we hebben mazzel met het mooie weer. De mensen hier zijn ook erg vriendelijk en behulpzaam en geen agressie in het verkeer.
Over een paar dagen gaan we naar de westkust en daar zullen we waarschijnlijk regen hebben omdat het daar meer dan 300 dagen per jaar regent. We zullen wel zien. Dit pakt niemand ons meer af!